NOWE POMYSŁY PRZYCHODZĄ ZAZWYCZAJ W CZASIE MEDYTACJI
Rozważanie ks. Jana Lombarskiego
„Zatrzymaj się na chwilę, odetchnij pięknem świata,
zatrzymaj się na chwilę, zauważ swego brata.
Zatrzymaj się na chwilę, nad tym co w sercu kryjesz,
zatrzymaj się na chwilę i pomyśl – po co żyjesz?”
Papież Jan Paweł II, w czasie kolejnej pielgrzymki do Polski, będąc w swoim rodzinnym mieście Wadowicach, powołał się na myśl, zapisaną przy słonecznym zegarze na kościelnej wieży: „Tempus fugit”. „Czas ucieka wieczność czeka”.
Czas jest ściśle związany nie tylko z ruchem kinetycznym, ale także z naszymi przeżyciami, z naszą sferą poznawczą. Można mówić nie tylko o poznaniu ilościowym np. gdy przed egzaminem trzeba przyswoić ogromny materiał, ale także o zrozumienie pewnych procesów historycznych, naukowych zasad, matematycznych praw, itp.
W obecnym rozważaniu sięgamy raczej do przeżyć psychiczno-duchowych: Co w ludzkiej psychice stwarza warunki do wejścia w podświadomość „id”, która łączy się z „Bankiem Wiedzy” – „Chmurą Wiedzy”, kosmicznej i nadprzyrodzonej – Nieskończonego Boga. Mózg człowieka – jest odbiornikiem „Wiedzy Uniwersalnej”; która pochodzi od nieskończonej mądrości Boga.
Trzeba nam spojrzeć w głąb siebie.
Warunkiem tego są: zwolnienie i wyciszenie.
Sytuację psychiczną można porównać do jazdy samochodem. Kierowca nie może być „roztrzepany” nieustannie rozglądać się na różna strony. Musi być skupiony, patrząc przed siebie, by właściwie rozpoznać drogę, po której jedzie, aby zwolnić przed przeszkodą i właściwie ją ominąć. To prawda: każde porównanie, również i to – jest tylko do pewnego stopnia słuszne. Jednak pozwala lepiej zrozumieć powyższy psychiczny proces poznawczy. Tak więc: trzeba nam psychicznie zwolnić i wyciszyć się – byśmy mogli więcej i dokładniej zauważyć, zrozumieć i głębiej przeżyć.
Wrogiem takiej postawy są: pęd za nowinkami, nieustanne gadulstwo, plotkarstwo, zajmowanie się drobnostkami, które są aktualne przez dobę, a nawet tylko przez chwilę, niezdolność do skupienia uwagi itp.
Umysł zwalniając – może więcej zauważyć, prawidłowo wyciągnąć wnioski i podjąć prawidłowe decyzje. Nadto osobista pokora, pozwoli dostrzec własne błędy, uznać racje innych oraz zmienić własne poglądy i decyzje.